Daha mahkeme sonuçlanmamış. Kararın ne olacağı belli değil.

Hatta mahkemenin ceza verme ihtimali vermeme ihtimalinden daha düşük.

Bütün parti teşkilatlarından kararın açıklanmasına saatler kala üyelere Saraçhane'de toplanmaları için mesajlar atılıyor.

Mahkemenin vereceği kararı bir yüce kudret birilerinin kulağına fısıldamış olmalı.

Ya da dün sabah yazdığım gibi, Ekrem Bey 'in siyasi geleceği adına bu mizansenin yaşanması gerekiyordu.

Hikayenin ilk bölümünde Kemal Bey 'aut' Ekrem Bey 'in' planı kusursuz bir şekilde gerçekleştirildi.

İkinci bölümde ise Meral Hanım Kemal Bey'e ikinci darbeyi indirerek Kemal Bey'i tamamen sahanın dışına itti. Bu durumda Kemal Bey partinin başına geldiği kadar utanç verici bir şekilde olmasa bile siyasi bir kumpasla oyun dışı kaldı. Bu saatten sonra Meral Hanım ana muhalefet koltuğundaki yerini sağlama almış ve tüm muhalefeti arkasında toplama noktasında büyük bir adım atmıştır. Tabii Kemal Bey şapkadan tavşan çıkarmazsa.

Ancak tavşan bile yetmeyebilir artık kendisine. Şapkasında bir fil veya gergedan varsa belki sahaya geri dönebilir.

Piyesin son bölümünde ise bu mahkeme kararı istinaftan veya anayasa mahkemesinden geri döner. Akşama kadar birbirlerine ana avrat söven tiplerin 'ahmak' kelimesini hakaret sayması belki bir iki hakimi duygusal veya stratejik olarak bu mağduriyet kararını vermeye itmiş olabilir. Ancak bu sakat karar yüce Türk mahkemelerinin kapısından dönecektir. 

Ve artık mağduriyetlerin liyakatın yerini aldığı dönem de bu ülkede sona erecektir.

Ülkeyi daha çok mağdur olan değil, daha çok layık olanlara emanet etmek gerekir.

Ukrayna gibi tiyatroculara değil.